özür

Affet

Sevdamın rengi mavi

Tıpkı çocukken kurduğum hayallerim gibi

İçimdesin bu sabah mavilim

Çok özledim seni .

Gözlerin çalışma masamın her yerinde

Ellerin klavyemin üzerinde sanki.

Koynuma sokuluşun,

Kollarını boynuma dolayışın,

Öpüşün,

Bakıştığımız anlarda içimde bir yerlerde olan

Kimsenin keşfedip de giremediği

sıcacık yerlere süzülüşün…

Çok özledim seni üzüm gözlüm,

Çok özledim seni boncuk bakışlım.

Gözlerimi yumup kokunu duymaya çalışmak avuntum,

Resimlerine bakıp “sabır” çekmek  ilacım,

Özlediğim anlarda neler yaptığını öğrenmek teselli bana buralarda.

Ne olur

Bu gece eve geldiğimde uyumamış ol.

Ne olur kızma bana o çakmak bakışlarınla.

Nerdeydin dün akşam anne,

neden geç kaldın deme lisan-ı halinle.

Sen benim pamuk tenlim,

elma yanaklım,

gül kokulum,

Sen benim yaşama sevincim, sebebim, umudum.

evladım, Yaradan dan emanetim,

Sen benim her şeyim….

Affet beni bebeğim,

Senden ayrı kaldığım şu son saatler ve bundan sonrakiler için

Annen RANA….

(17/11/2005)